ROZDZIAŁ I

Dlaczego się zmieniłeś ? Co ja Ci zrobiłam ?

Dwa lata temu byliśmy najlepszymi przyjaciółmi, jak brat i siostra.
Spędzaliśmy ze sobą każdą chwilę. Pamiętasz, kiedy zrywaliśmy się ze szkoły, żeby pójść do galerii ? Cóż, ja tak.

-----------------------------

Dzień dzisiejszy.


Dzisiaj zaczynam pierwszy dzień w liceum. Nie mogę się doczekać, żeby
zobaczyć swojego przyjaciela. Przeszłam przez szkolny hall i weszłam do nowej sali. Rozejrzałam się dookoła w poszukiwaniu Zayn'a. W końcu go zauważyłam i wstałam, żeby z nim pogadać.

" Cześć, Zayn " - powiedziałam z wielkim uśmiechem na twarzy.

Wyminął mnie bez słowa.
Jaki on ma, kurwa, problem ! Poszłam za nim.

" Co z Tobą, Zayn ? " - zapytałam zmartwiona.
" Zostaw mnie " - powiedział siadając obok Gregery, jednego ze swoich przyjaciół.

Odeszłam i usiadłam na własne miejsce.

Co w niego weszło ? Może po prostu jest w złym nastroju albo najzwyczajniej nie chce ze mną już więcej rozmawiać. Któraś z tych opcji.


-----------------------

Pięć miesięcy później.

Otrzymałam ostatnio wiele nienawiści ze strony Zayn'a i jego paczki.
Myślę, że on mnie naprawdę nienawidzi. Byłam szykanowana przez ostatnie kilka miesięcy i nie potrafiłam dłużej tego znieść. Okaleczałam się od czasu do czasu, głównie na rękach i nogach.

Zayn fizycznie nie uniósł na mnie swojej ręki, ale jego słowa są naprawdę mocne. Powstrzymywałam się, aby nie rozpłakać się na jego oczach, żeby nie okazać swojej słabości. To jest takie ciężkie, nie mogę uwierzyć, że mi to robi. Co ja mu kiedykolwiek zrobiłam ? Przez ostatnie dwa lata byłam dla niego po prostu miła i sympatyczna. Teraz zmienił się tak bardzo i pomyśleć, że kiedyś nazywałam go swoim najlepszym przyjacielem.

Szłam szkolnym korytarzem, sama. Moi przyjaciele zdecydowali nie przyjść dzisiaj do szkoły. Nie mam nawet z kim porozmawiać. Poszłam do szatni po swoją torbę, żeby opuścić tą szkołę. Ktoś na mnie wpadł. Odwróciłam się i zobaczyłam go, Zayn.

" Mały szczurze, zejdź mi z drogi ! " - popchnął mnie na szafkę.

Od tygodnia szkoły czuję się jak śmieć, teraz muszę radzić sobie z nim pięć dni w tygodniu.

" Może powinnam powiedzieć to do Ciebie ! " - odgryzłam się. To mój pierwszy raz, kiedy mu zapyskowałam.

" Uważaj na to co mówisz, suko ! " - powiedział, a potem odszedł, omijając mnie. Tak bardzo go nienawidzę, czuję, jakby mnie kontrolował. Jakbym była jakąś jego niewolnicą. Otóż, myli się, nikt nie mówi mi co mam robić na tym świecie, tylko ja, ja i ja sama.

Zamknęłam szafkę i opuściłam szkołę. Świetnie. Pada. Muszę iść w tym pieprzonym deszczu. Po prostu genialnie, ta droga jeszcze bardziej rujnuje mój dzień. Przynajmniej nie zobaczę go jutro.

" Hej ! " - powiedział ktoś za mną.

" Um, cześć " - odpowiedziałam odwracając się. Stał tam niewiarygodnie słodki facet z blond włosami, które opadały na jedną stronę, tak jak lubię. Jego niesamowite niebieskie oczy wpatrywały się we mnie.

" Potrzebujesz podwózki do domu ? " - zapytał chłopak. On jest po prostu czystą perfekcją. Wygląda na naprawdę miłego chłopaka, ale ja go nawet nie znam.

" Nie, jest w porządku. Mogę się przejść " - odpowiedziałam, utrzymując z nim kontakt wzrokowy.

" W deszcz ? Nie sądzę. No dalej, podwiozę Cię " - powiedział uśmiechając się.

" Dobra " - powiedziałam z uśmiechem. Nie mogę tak po prostu zaprzepaścić takiej okazji. Rzeczy, jak ta zdarzają się tylko raz w życiu.


_________________________________________________________
No i pierwszy rozdział, co sądzicie ? :)